Բաղադրությունը

Ջուր` 83-85%, գլյուկոզա` 3-3.2%, ֆրուկտոզա` 3-3.1%, սախարոզա` 0.8-1%, օրգանական թթուներ` 0.9-1% (հիմնականում խնձորաթթու), բջջաթաղանթ`3.8-4%, մոխրացող նյութեր` 0.52%, 0.5-0.9 մգ` վիտամին A, 20-25 մգ` վիտամին C, B խմբի վիտամիններ, մակրո-, միկրոէլհմենտներ:

Կիրառությունը

Դիոսկորիդը և Պլինիուսը տերևների ու արմատների թուրմը, որը պարունակում է բավականին տանին, օգտագործել են ջերմությունը իջեցնելու, իսկ տերևների եփուկը` կոկորդային վերքերի, արյունաթքության, լուծի դեպքում:

Ծեծված տերևները դրվել են հին վերքերի, մկնատամի վրա: Ըստ Պլենկի` ծեծված թարմ տերևները թարախոտ վերքերի վրա դնելուց, պակասեցնում են ցավերն ու նպաստում թարախից վերքերը մաքրելուն:

Հասուն պտուղները փորը թուլացնող հատկություն ունեն, չհասունացածները` պնդացնող:

Ամիրդովլաթը նշում է, որ ճյուղերի եփուկով գլուխը լվանալր նպաստում է մազերի աճին, ողողումների դեպքում դադարեցնում է լնդերից արյունահոսությունը, ականջների աղմուկը:

Արմատների եփուկը լուծում է օրգանիզմի քարերը: Տերևներն ամրացնում են ստամոքսը, օգնում են արյունոտ լուծի դեպքում:

Ամեն աոավոտ, սոված վիճակում, 0.5-1 բաժակ մոշի թարմ հյութ խմելու կամ 2-3 բաժակ պտուղներ ուտելու դեպքում (20-25 օր), բարձրանում է արյան ցածր ճնշումը, բուժվում է գլխապտույտը, նորմալանում սրտի աշխատանքը:

«Մրգերի և բանջարեղենի բուժական հատկությունները»

Վ.Շ. ԱՍԼԱՆՅԱՆ

Տեղեկատվություն. med-practic.com