Բաղադրությունը

Ջուր` 80%, շաքարներ` 10-10,5%, ազոտային նյութեր` 0.35-0.45%, չլուծվող նյութեր` 14-16%, խնձորաթթու 0.25-0.30%, դաբաղանյութեր` 0.03%, բջջաթաղանթ` 2.5-3 %, մոխրային մնացորդ` 0.35%, մակրո- և միկրոէլեմենտներ (կալցիում, երկաթ, կալիում, մագնեզիում, ֆոսֆոր): Պարունակում է նաև 10-20 մգ վիտամին С, В խմբի վիտամիններ:

Կիրառումը

Հին աշխարհի բոլոր բժիշկները խորհուրդ են տվել սերկևիլը կիրառել աղիքային հիվանդութ)ունների` դիզենտերիայի, լուծի, հետանցքի ճաքվածքների դադարեցման նպատակով:

Ըստ Կոստելենի` սերկևիլը, ռրն ավելացվել է թոքախտով հիվանդի սննդակազմին, օրգանիզմ տանին մտցնելու լավագույն ձևն է: Ռուսները կորիզի եփուկից ստացված լորձն օգտագործում են այրվածքներին, պտուկների ճաքերին քսելով, աչքերի բորբոքումների, կոկորդային ցավերի, արյունոտ լուծի, բրոնխիտի, կոլիտի, գազերի կուտակման դեպքում:

Հայերը կորիզներից ստացված լորձն օգտագործել են ուժեղ հազի դեպքում: Սերկևիլի բուժական հատկությունները հիմնականում արտահայտվում են ստամոքս-աղիքային համակարգի հիվանդությունների բուժմամբ: Ամիրդովլաթը նշում է, որ ծաղիկների հյութը` աչքի մեջ կաթեցնելուց, բարելավում է տեսողությունը, պտուղներն ամրացնում են սիրտը, դադարեցնում դաշտանը, օգնում միզելիս առաջացող այրոցի դեպքում, մաքրում լյարդը, ստացված յուղը չափավորում է առատ քրտնարտադրությունը:

«Մրգերի և բանջարեղենի բուժական հատկությունները»

Վ.Շ. ԱՍԼԱՆՅԱՆ

Տեղեկատվություն. med-practic.com

Կարդացեք նաև.

ԼՈՒՐԵՐ

Սերկեւիլ